Eit er frřđiđ um Nornagest,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
tílíkum góđum gekk han nćst,
-hvřr ein sveinur geri so-
oksar tólv vóru leiddir á torg
og so fram á fríđu borg
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Kongur ćtlar at hřgga teir,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Tílíkum góđum gekk tađ viđ gleim.
-hvřr ein sveinur geri so-
Kongurin hjó so mikiđ hřgg,
At blóđiđ dreiv viđ benjar dřgg
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Allir duttu teir deyđir niđur,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Řxin stóđ í stokki viđ.
-hvřr ein sveinur geri so-
Allir lovađu hilmarhřgg,
blóđiđ dreiv um benjardřgg.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Har kom kall viđ hřkjur tvćr,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Studdist so fast á báđar tćr.
-hvřr ein sveinur geri so-
Kongurin kvřđur kalli blíttt:
"Hví lovar tú ikki hřggiđ mítt"
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Yvriđ harra var hřggiđ títt,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
í forđum sá eg vćnari slíkt.
-hvřr ein sveinur geri so-
Tá skalv bćđi leyv og lund,
Sjurđur hřgg ormin í miđju sundur."
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
"Kanst tú siga frá Sjurđ svein,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
hann var frćgur av fornum ein."
-hvřr ein sveinur geri so-
"Tađ kann eg siga Sjurđi frá,
tílikan eingin viđ eygum sá.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Hřgni var ein heiđursmann,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Ljotan av lit so kendi eg hann.
-hvřr ein sveinur geri so-
Gunnar var so reystur og ríkur,
fróđur og blíđur og Gunhild líkur.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Fróđur og blíđur og Gunhild líkur,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Seint man fřđast annar slíkur.
-hvřr ein sveinur geri so-
Fađir mín átti fríđdligt bú.
Fjól tađ mikiđ um manga kú.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Eg sat á skógvi og goymdi hest,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Helst tá iđ veđuriđ var best.
-hvřr ein sveinur geri so-
Riđu teir um dikiđ heim,
Gunnar og Hřgni og Sjúrđur svein.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Ríđu teir um díkiđ tá,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Eg var sevin og sá hará.
-hvřr ein sveinur geri so-
Gunnars hestur sprakk um fyrst,
Gunnar kandi vćl tann dyst.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Hřgna hestur sprakk um tá,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Grani fastur í feni lá.
-hvřr ein sveinur geri so-
Sjúrđar hestur sprakk um síđst,
tá gav Guđ mćr gođan list.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Grani fell í feniđ fast,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
galtagjřrđin sundur brast.
-hvřr ein sveinur geri so-
Allir stigu úr sřđlum teir,
Gunnar, Hřgni og Sjúrđur svein.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Allir tuga á dýran hest,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Sjúrđur tugar á teymar mest.
-hvřr ein sveinur geri so-
Ofta havi eg um díkiđ trott
bćđi dag og dřkka nátt.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Gestur, ger mćr viljan ein
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
tváa mín góđa gangara rein´.
-hvřr ein sveinur geri so-
Sylgjan, íđ sundur brast fyri mćr,
Hana, Gestur, gevi eg tćr.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Riđu so fram at eina á,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Eingin kundi til manna sjá.
-hvřr ein sveinur geri so-
Eg tváađi hans bróst og bringa rein´,
hans lćr og legg og langa bein.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Góđan gangara gjřrdi eg rein´,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
síđan hevđi meg Sjurđur til svein. .
-hvřr ein sveinur geri so-
Vćr ríđum so fram á Fávnis ból,
Har skein gull sum geisar av sól.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Eg tók eitt hár av sama hesti,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
tađ var sítt og vaxiđ mest.
-hvřr ein sveinur geri so-
Tađ var favn og feti sítt.
glógvađi rćtt sum silvur hvítt.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Eg havi í forđum fariđ vítt,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Ei funniđ ljós og líviđ mítt."
-hvřr ein sveinur geri so-
Kongur gav honum skaft og skeiđ,
Og sjálvur segđi han kalli leiđ.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
"Í Fraklandi er vatniđ vítt,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Har er ljós og líviđ títt."
-hvřr ein sveinur geri so-
Leingi kavađi kurtis mann,
áđur hann beint á blýggiđ fann.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
Křrnar prestur skírđi hann,
-tú tarvst onki ráđ geva í vanda-
Tá leiđ lív sum ljósiđ brann.
-hvřr ein sveinur geri so-
Tá iđ ljós í lyktu var brent,
Tá var lív og levnađ ent.
-Hvíta tjald nívir niđur frammi.
Enn gellir lúđur í stavni,
Kallur kom heim viđ ungum syni,
Kelling situr so hákonu blíđ,
Hvíta tjald nívur niđur frammi.-
(Tahle písnička není česky)